Onze eerste B&B-ervaring

Ik moet vlug zijn met mijn verslagen, want het ene belgische bezoek is nog maar goed weg of het andere dient zich al aan: morgenavond verwachten we Bart en Kim (mijn broer en zijn verloofde) hier bij ons. Maar dus eerst nog het relaas van het vorige bezoek.

Aangezien wij in de week gewoon moeten werken :-(, hadden we ons op voorhand al een beetje geïnformeerd over leuke plekjes en toffe dingen om te doen en te zien. Zoals het een echte B&B betaamt, kunnen ook wij onze gasten een hele map aanbieden met toeristische informatie. Zo stuurden we Yves zijn familie de eerste dag op city-trip naar Zürich: een wandeling door de binnenstad en een bezoekje aan de huisberg van de stad = de Üetliberg. Deze laatste had ik ontdekt tijdens een werkbezoek daar: een prachtig traject door de bossen en weiden met de S-Bahn om boven op de top van een schitterend uitzicht op Zürich en omgeving te kunnen genieten. Zeker als er sneeuw ligt, is de weg naar de top niet altijd even evident daar het laatste stukje sowieso te voet te doen is. Ze kwamen met heel wat foto- en beeldmateriaal terug (soms van hilarische schuivers). Zware opdracht om de volgende dag ook iets leuk te vinden, maar ze kwamen zo mogelijk nog enthousiaster thuis ;-) De uitstap naar Rigi was op aanraden van Yves’ collega’s geweest, want daar zijn we zelf nog niet geraakt (het lijkt misschien wel dat we hier op vakantie zijn, maar de meerderheid van de tijd werken wij hoor...heel hard zelfs ;-)) Als er nog mensen zouden komen om te wandelen en te genieten van weidse uitzichten, dan zullen ze naar Rigi gestuurd worden; maar eerst zullen we het zelf eens proberen te verkennen.

Zürich - Grossmunster

Zürich - Uetliberg


Rigi Alp

Op zaterdag konden we dan eindelijk onze gasten vervoegen bij hun uitstappen (dat pikt toch wel een beetje hoor als je die verhalen hoort, je bent er zo dicht bij en toch moet je gewoon gaan werken). Yves en ik wilden al sinds onze aankomst hier graag eens met schneeschühe gaan wandelen (zo van die racketen die ge onder uw voeten bindt), dus overtuigden we Yves’ ouders om mee op expeditie te gaan. Na uitgebreid zoeken had ik een supergebiedje gevonden, dus wij op zaterdag richting Vierwaldstättersee. Daar moesten we een gondel nemen om uit de grote vallei te geraken, maar ja... het duurde toch wel erg lang voor die gondel zich in beweging zette. Toen bleek dat er een technisch defect was en het wel even kon duren eer dat gemaakt zou zijn, gingen we op zoek naar een alternatief. In het tweede gebied dat we probeerden, konden we eindelijk die rare dingen aan onze voeten binden en vertrekken. Het was schitterend weer en het deed zo’n deugd om in de natuur te zijn. Het kaartje met de wegen op had echter wel beter gekund en dus bevonden we ons ineens op een drukke, steile piste die we omhoog moesten. Het was zwaar voor de dames, maar toch een extra chapeau voor Yves zijn ma die de tocht tot een goed einde bracht (zelfs zonder stijf te zijn).

Schneeshuhwandern auf Klewenalp

Zondag was een uitboldagje aangezien ons bezoek nog een ‘lange’ reis voor de boeg had, terug naar de Heimat. En wij ’s namiddags nog maar eens ploeteren door onze administratie; de verzekeringen zijn bijna gekozen en nu moet Yves zich op het zwitsere auto-jargon toeleggen. Onze belgische keuring loopt af en binnenkort ook onze verzekering, dus is het de bedoeling om alles ineens te veranderen naar het zwitsers systeem. De auto is ondertussen binnen in de garage om dan hopelijk door de keuring te geraken, die volgens sommige bronnen bijzonder streng kan zijn. En een beetje later zijn we dan hopelijk ook de eigenaars van een auto met zwitserse nummerplaten: dan kan niemand meer zien dat we ‘strangers’ zijn (yes, eindelijk geïntegreerd ;-)).

BTW: nog eens een bedankje aan de bezorgers van een paar belgische lekkernijen. Samen met het bezoek kwamen er immers ook potten speculaaspasta (tja, ‘De Bedenkers’ is nog niet gekend in Zwitserland en dus dat winnende product waar vooral Yves zo zot van is ook niet) en appelmoes met stukken. Dat hadden we nu toch echt wel niet verwacht, maar tot nu toe hebben we enkel van dieje mousse gevonden hier en dus stond dat ook op het verlanglijstje.

Groeten uit het natte Aarau, x