woensdag 17 maart 2010
woensdag 10 maart 2010
Husky-dag
Maandag 8 maart was het eindelijk zover: mijn verjaardagscadeau van vorig jaar! Yves en ik hebben een dagje verlof genomen om in Hoch-Ybrig een dagje met sledehonden door te brengen.
Het was wondermooi weer, blauwe hemel en stralende zon. Tot onze verrassing was de eigenaar/verzorger van de siberische husky's niet zo blij met het weer; zijn honden hebben het namelijk liever wat frisser :-) Zeven van zijn prachtige beesten had hij meegebracht; die lagen geduldig te wachten toen we toekwamen.
Het geduld was echter snel verdwenen als we de honden begonnen te begroeten: elk van hen wou eerst aandacht en zoveel mogelijk! Toen ik eentje aan het strelen was, kroop een andere op mijn rug om toch ook maar wat aandacht te krijgen. Gelukkig voor de husky's waren we met een groepje van 8 personen, genoeg handen om te strelen en krabbelen dus.
Al snel werd duidelijk dat ieder van de honden zijn eigen karakter heeft: schuchter, knuffel'beer', jonge speelsheid of haantje de voorste... keuze zat. Maar allemaal waren het schatjes, echt ongelooflijk; ik kon er maar niet genoeg van krijgen.
Maar toen kwam het moment waarop iedereen natuurlijk had gewacht. We moesten 4 honden voor de slee spannen en na een zeer korte uitleg over hoe je moet remmen, gingen de husky's er met de eerste toerist vandoor. Het geprepareerde rondje was relatief kort, maar er zat toch 1 venijnige bocht in: Yves heeft de sneeuw daar 2 keer van dichtbij gezien ;-) En je moet niet denken dat die schattige beesten op je wachten als je van de slee valt: zij weg met de slee en Yves de rest van het rondje te voet. Maar derde keer was de goede keer voor hem.
Bij mij werden er slechts 2 honden ingespannen: de eigenaars wilden eens proberen 1 van hun honden die al een hele tijd niet meer met de slee gelopen had, in te spannen met een jongere hond. En het is toch gelukt: eigenaars tevreden, ikke gelukkig en hopelijk de honden ook!
Na een verdiende rustpauze (met lekkere soep voor ons en afkoeling in de sneeuw voor de viervoeters) haalde de eigenares de buikgordels boven. Ieder van ons mocht een husky kiezen en die aan de buikgordel vastklikken. En dan gingen we een wandelingetje maken met de honden... voor de meesten van ons was het echter de vraag wie met wie ging wandelen :-) ;-) De kracht van die dieren is ongelooflijk en als je met je gezel een ritme hebt gevonden, is het gewoon genieten (en veel minder inspannend). Absoluut voor herhaling vatbaar!!!!
Spijtig dat ik geen van die schatjes mee naar huis mocht nemen.
Aan al diegenen die hebben bijgedragen: nen helen dikke merci, het was een onvergetelijke belevenis!!!!
Het was wondermooi weer, blauwe hemel en stralende zon. Tot onze verrassing was de eigenaar/verzorger van de siberische husky's niet zo blij met het weer; zijn honden hebben het namelijk liever wat frisser :-) Zeven van zijn prachtige beesten had hij meegebracht; die lagen geduldig te wachten toen we toekwamen.
Het geduld was echter snel verdwenen als we de honden begonnen te begroeten: elk van hen wou eerst aandacht en zoveel mogelijk! Toen ik eentje aan het strelen was, kroop een andere op mijn rug om toch ook maar wat aandacht te krijgen. Gelukkig voor de husky's waren we met een groepje van 8 personen, genoeg handen om te strelen en krabbelen dus.
Al snel werd duidelijk dat ieder van de honden zijn eigen karakter heeft: schuchter, knuffel'beer', jonge speelsheid of haantje de voorste... keuze zat. Maar allemaal waren het schatjes, echt ongelooflijk; ik kon er maar niet genoeg van krijgen.
Maar toen kwam het moment waarop iedereen natuurlijk had gewacht. We moesten 4 honden voor de slee spannen en na een zeer korte uitleg over hoe je moet remmen, gingen de husky's er met de eerste toerist vandoor. Het geprepareerde rondje was relatief kort, maar er zat toch 1 venijnige bocht in: Yves heeft de sneeuw daar 2 keer van dichtbij gezien ;-) En je moet niet denken dat die schattige beesten op je wachten als je van de slee valt: zij weg met de slee en Yves de rest van het rondje te voet. Maar derde keer was de goede keer voor hem.
Bij mij werden er slechts 2 honden ingespannen: de eigenaars wilden eens proberen 1 van hun honden die al een hele tijd niet meer met de slee gelopen had, in te spannen met een jongere hond. En het is toch gelukt: eigenaars tevreden, ikke gelukkig en hopelijk de honden ook!
Na een verdiende rustpauze (met lekkere soep voor ons en afkoeling in de sneeuw voor de viervoeters) haalde de eigenares de buikgordels boven. Ieder van ons mocht een husky kiezen en die aan de buikgordel vastklikken. En dan gingen we een wandelingetje maken met de honden... voor de meesten van ons was het echter de vraag wie met wie ging wandelen :-) ;-) De kracht van die dieren is ongelooflijk en als je met je gezel een ritme hebt gevonden, is het gewoon genieten (en veel minder inspannend). Absoluut voor herhaling vatbaar!!!!
Spijtig dat ik geen van die schatjes mee naar huis mocht nemen.
Aan al diegenen die hebben bijgedragen: nen helen dikke merci, het was een onvergetelijke belevenis!!!!
Abonneren op:
Posts (Atom)
